Zaawansowane planowanie dla lepszych wyników

Otwórz dowolną fotografię przyrody jak zarezerwuj lub weź udział w warsztatach fotografii krajobrazowej, a najprawdopodobniej przekonasz się, że odrobina planowania przed wyjazdem doprowadzi do lepszych rezultatów. 

Planowanie zwykle zaczyna się od przestudiowania map lub skorzystania z dedykowanych aplikacji, takich jak Photo Ephemeris. Jeśli to możliwe, po tym należy udać się na zwiad w wybrane miejsce. Następnie czas złożyć elementy układanki – jaka jest topografia; gdzie i kiedy słońce wschodzi i zachodzi w ciągu roku; czy istnieje roślinność, która zmienia kolor w trakcie pór roku; czy muszę brać pod uwagę pływy i tak dalej. Następnie możesz wymyślić plan, kiedy się udać i gdzie dokładnie ustawić, aby uzyskać idealne zdjęcie. 

Ponadto musisz również znać godziny otwarcia, które czasami dotyczą obszarów chronionych. Nauczyłem się tego na własnej skórze bardzo wcześnie w mojej karierze. Po wstaniu w środku nocy i jeździe przez pięć godzin, aby zdążyć na wschód słońca o 6 rano, znalazłem się przed bramą z napisem Otwarte od 9 rano…

Równie ważne jak powyższe, choć rzadko wspominane, jest myślenie z wyprzedzeniem o potencjalnym wpływie sesji zdjęciowej na środowisko, zwłaszcza w miejscach, w których ustawiamy nasze statywy. W obecnym klimacie (gra słów zamierzona) fotografowie plenerowi ponoszą większą odpowiedzialność niż tylko wykonanie „ujęcia”.  

Jak to zrobić? Zaczynam od jednej z podstaw: podróży. Uważam, że jest to delikatny temat, ale powinniśmy zadać sobie pytanie, czy naprawdę konieczne jest przemierzanie setek lub tysięcy kilometrów dla kilku zdjęć i czy jest to warte wpływu na środowisko. Całe to zagadnienie fotografii podróżniczej jest chyba warte oddzielnego omówienia. Problemem podczas podróży jest nie tylko ślad węglowy, którego się obawiamy, ale także wpływ mas, które gromadzą się w określonych miejscach. Grupy fotografów odwiedzających i walczących o najlepszy punkt widokowy mogą wyrządzić znaczne szkody ekosystemowi – Islandia jest jednym z bardziej aktualnych przykładów tego problemu. 

Niestety nie tylko mentalność stada może wyrządzić szkody. Czasami jest to również samotna osoba. Pamiętam sytuację sprzed wielu lat, kiedy byłem z dwoma innymi fotografami. Planowaliśmy wieczorną sesję zdjęciową i jeden z moich towarzyszy zasugerował, żebyśmy uchwycili zachód słońca ze szczytu określonej góry. Były pewne problemy z dostępem do tego obszaru, a co ważniejsze, torfowisko pokrywające część tego krajobrazu jest domem dla delikatnych i rzadkich zbiorowisk roślinnych. Mimo to moi towarzysze zdecydowali się na to. Aby dostać się i wyjechać tak szybko, jak to możliwe (aby uniknąć kłopotów z właścicielami ziemskimi), pojawił się plan podjazdu samochodem 4X4 przez niektóre drogi dojazdowe do farm i trochę jazdy terenowej. To był moment, w którym się wycofałem. Nie wiem, co stało się z planem, ale myśl o szkodach, jakie 4×4 może wyrządzić wrażliwemu ekosystemowi, wciąż wywołuje dreszcze na plecach.

Jest to zapewne skrajny przykład tego, jak nie należy się zachowywać, ale ilustruje pytania, jakie powinniśmy sobie zadać, zanim wyruszymy w wybrane przez nas miejsce. Podstawowa wiedza na temat siedliska lub ekosystemu, w którym planujesz pracować, jest nie tylko pomocna, ale w wielu przypadkach konieczna. Zwłaszcza jeśli planujesz fotografować jakąkolwiek dziką przyrodę, musisz być świadomy jej zwyczajów i zachowań, i dotyczy to nie tylko tych dużych i uroczych. Oślizgły bezkręgowiec zasługuje na takie samo pełne szacunku traktowanie jak milutki niedźwiedź brunatny.