We hopen dat je geniet van dit interview met Salvo Orlando, een Italiaanse natuurfotograaf met een focus op Sicilië. Dit interview werd afgenomen door Cristiana Damiano, ambassadeur van Nature First in Italië.
“Sicilië is een klein stukje land met oneindige nuances”
1- Er is altijd veel nieuwsgierigheid en interesse in het verhaal van een geweldige fotograaf, van zijn ervaringen tot alles wat heeft bijgedragen om hem te maken tot wat hij is. Vertel ons iets over jezelf … Hoe is je passie voor natuurfotografie ontstaan?
Het leven in de buurt van een vulkaan als de Etna heeft zeker invloed gehad op mijn manier om de wereld en natuurlijke schoonheden te zien. Ik ben altijd gefascineerd geweest door de natuur, elke keer als ik er voor sta, in een bos of op de top van een berg, voel ik hoe alles op magische wijze met elkaar verbonden is, alles bestaat in een delicate symbiose die perfect in balans is. Fotografie in de natuur heeft me de kans gegeven om te delen wat ik voel en heeft me in staat gesteld om de waarnemer te leiden om verder te gaan dan het beeld. Als ik fotografeer, doe ik dat met de bedoeling mensen mee te nemen in de sferen, kleuren en geuren van de plaatsen die ik observeer. Hierin slagen is een uitdaging die tegenwoordig nog moeilijker lijkt te worden, ik zie zoveel spektakel in de fotografie, vooral in landschapsfotografie, schijn lijkt belangrijker te zijn geworden dan zijn.
2- Wat vind je van de Nature First-principes en hoe zijn ze van toepassing op je fotografie?
Lange tijd, zelfs voordat ik Nature First kende, heb ik praktisch zijn principes gedeeld en onder elke foto die ik publiceer, schrijf ik altijd een zin om altijd in gedachten te houden: “Laat de natuur je passage niet opmerken, verlaat de plaatsen die je fotografeert hoe heb je gevonden hen ". Tegenwoordig is het, vooral voor veel beginnende natuurfotografen, niet belangrijk om te communiceren, maar om te verbazen ten koste van het respect voor de omgeving die je gaat fotograferen. Ik vind het bijvoorbeeld vreselijk stom als ik gedrag zie dat dieren verontrust of als ik fotografen zie die zich een weg banen door de begroeiing, takken vertrappen en breken om de perfecte foto te maken. Soms moet je weten hoe je fotografie moet opgeven, je moeten begrijpen wat de limiet is voor een ethisch correcte fotografie. Is er echt een behoefte om te verbazen? Is het echt zo belangrijk om een technisch perfect schot mee naar huis te nemen? Misschien werkt het effectfoto in de wereld van sociale media meer, maar vaak is het niet alleen geen foto die de natuur respecteert, maar ook een doel op zich. Als ik een paar vrienden meeneem om te fotograferen, probeer ik ze de liefde over te brengen voor de hele omgeving en de levende wezens die erin leven, ik probeer ze te laten begrijpen dat elk klein stukje leven precies op het juiste moment op de juiste plaats is. fotografie moet dit respecteren. manier om dingen te zien en, indien mogelijk, te verheffen, maar het mag nooit zijn toestand verstoren of veranderen. De natuur is allemaal gebaseerd op precaire evenwichten die miljoenen jaren nodig hebben gehad om zich te vormen, onze verkeerde houding kan deze evenwichten naar beneden halen en helaas gebeurt dit de laatste tijd maar al te vaak.
3- Een van de principes van Nature First stelt voor om jezelf altijd te informeren over de plaatsen waar je naartoe gaat om te fotograferen. Heb je suggesties om te geven?
Ga naar plaatsen met ervaren mensen die de omgeving kennen waarin je beweegt, begin misschien met gidsen en lees je in over de soorten en plaatsen. De natuur heeft stilte nodig, onze aanwezigheid kan in de meeste gevallen hinderlijk worden voor de fauna, het principe dat we er alles aan moeten doen om te voorkomen dat de natuur onze passage opmerkt, is naar mijn mening altijd geldig. Als u zich bijvoorbeeld over de paden verplaatst, is het belangrijk om op te letten hoe u beweegt en onnodige geluiden te vermijden. Het oversteken van de vegetatie vereist ook aandacht, het is belangrijk om niet op de planten te stappen en zoveel mogelijk op de paden te blijven om de erosie van alle flora waaruit het ecosysteem van de bodem bestaat (graslanden, pionierplanten, wilde orchideeën, enzovoort.). Iets anders waar ik niet tegen kan, is dat ik mensen afval zie achterlaten, en dat het een potentieel gevaar vormt voor dieren die proberen te eten, het wordt een milieuprobleem, inmiddels zou iedereen moeten weten hoe lang het duurt, bijvoorbeeld, een plastic verpakking om af te breken in het milieu of hoe gevaarlijk sommige chemicaliën in alledaagse voorwerpen kunnen zitten.
4- Heb je ooit verkeerd gedrag op het veld gezien van andere fotografen of zelfs van toeristen?
Het gebeurt zowel bij toeristen die vaak niet gewend zijn om natuurlijke omgevingen te benaderen als bij "naturalistische" fotografen die in theorie wat meer kennis zouden moeten hebben, het gênante en dat het soms ook moeilijk is om serieus genomen te worden wanneer je probeert uit te leggen waarom bepaalde gedragingen moeten worden vermeden. Ik denk dat het voor sommigen ook een cultureel probleem is. Ik had eens een man die net een kleine dennenboom had ontworteld en in zijn auto had geladen, het had geen zin om ermee te redeneren.
5- Heb je een bijzonder opwindende ervaring die je tijdens het fotograferen hebt ervaren en die je ons wilt vertellen?
Ik ervoer emotioneel het sterkst toen ik tijdens de uitbarsting dicht bij de lavastromen wist te komen. De Etna heeft me de afgelopen jaren verschillende gedenkwaardige momenten bezorgd en ik geloof oprecht dat ik slechts een klein deel van deze momenten heb vereeuwigd, de meeste van die sensaties hebben een plaats in mijn hart en een foto in mijn gedachten. Als je een uitbarsting van zo'n grote vulkaan van dichtbij ziet, zie je de dingen vanuit een ander perspectief, elk lavafragment, elke lapillus die tijdens een uitbarsting wordt uitgestoten, is iets dat net is geboren, rotsen die net zijn geboren uit moeder natuur. Al het materiaal dat tijdens een uitbarsting wordt uitgestoten, is materiaal dat de omgeving op een steeds nieuwe manier transformeert en vormt en het is fascinerend om getuige te zijn van deze evoluties in menselijke en niet-geologische tijden.
6- Denk je dat we door middel van natuurfotografie ook fotografen op de een of andere manier de bescherming van de natuur kunnen ondersteunen en promoten?
Misschien. Fotografie heeft het potentieel en de kracht om de ziel van mensen te raken, maar niet iedereen wil verder kijken dan het weergegeven beeld. Er zijn zeer communicatieve beelden, denk aan de spectaculaire foto van Jasper Doest die de laatste GDT won, dit zijn ongetwijfeld beelden die zelfs de minst gevoelige mensen kunnen raken en een handje kunnen helpen bij de bescherming van de natuur. Dan zijn er beelden die langzamer moeten worden gelezen en geïnternaliseerd dan bij landschapsfotografie.
7- Natuurfotografie en fototoerisme: wat is jouw mening?
In sommige opzichten erg slecht, niet alle fotografen die kunnen gidsen in een natuurlijke omgeving, als je fotografen met weinig natuuronderzoekers en slecht geïnformeerd toerisme bij elkaar optelt, is het resultaat zeker negatief. Uiteraard zijn er ook goede fotografen die workshops organiseren waarbij fotografie wordt overschaduwd door aandacht voor de natuur.
8- Fotografie en sociale media: wat denk je?
Ik demoniseer sociale netwerken niet, tegenwoordig kunnen ze ook een manier zijn om ideeën te verspreiden, om gedachten te delen en ik geloof dat fotografie een moment van verspreiding beleeft zoals nooit tevoren in haar geschiedenis. Het probleem met sociale media is dat je jezelf in een eindeloze en verontrustend rommelige zee van meestal nutteloze beelden bevindt. We kunnen zeker interessante fotografische onderwerpen vinden, maar vaak krijgen ze niet de aandacht die ze verdienen, omdat het lijkt alsof ze verstikt worden door het geschreeuw van alles wat het netwerk ons constant toewerpt. Dus helaas komen belangrijke onderwerpen voor de natuur die fotografie zou kunnen promoten op de achtergrond, sociale media worden eerder beheerst door politiek, economie en ongelooflijke onzin.
9- Tijdens je fotografische reis heb je de kans gehad om projecten te ontwikkelen en te volgen, wil je erover praten?
Mijn fotografische reis is een eindeloos project, ik ben verschillende keren begonnen met het maken van een boek, maar afgezien van de beperkte beschikbare tijd en de economische investering, realiseer ik me dat mijn ideeën veel sneller veranderen dan het project zelf. Ik kwam tot de conclusie dat ik keuzes moet maken om het project te laten slagen. Nu stel ik me voor een proces te doorlopen dat me zal moeten leiden tot de realisatie van iets heel persoonlijks, iets dat een meer intieme en interpretatieve visie kan zijn voor degenen die mijn fotografie observeren. Onnodig te zeggen dat het nog enige tijd zal duren.
Bezoek zijn website voor meer informatie over Salvo Orlando: https://www.sicilylandscape.com/
Nederlands 
English 
简体中文 
Deutsch 
Español de México 
Français 
Italiano 
Polski