Als natuurfotografen brengen we ons leven door in ontzag voor de schoonheid van de wereld – stil staand terwijl de zon over een bergkam schijnt, stilletjes wachtend langs een bospad op een glimp van een vos, of dwalend langs de rand van een weiland, genietend van de geur van wilde bloemen en het gezoem van bijen. Deze momenten zijn meer dan alleen een gelegenheid om foto's te maken. Ze helen onze ziel en bieden tegelijkertijd een manier om weerstand te bieden aan de groeiende bedreigingen voor onze wereld.
In de Verenigde Staten en de rest van de wereld worden de plekken waar we van houden steeds meer bedreigd. Openbare gronden worden opengesteld voor winning en ontwikkeling. Bescherming van bedreigde diersoorten wordt afgezwakt of genegeerd. Klimaatbeleid wordt teruggedraaid of de financiering ervan wordt stopgezet. En het cumulatieve effect neemt toe: krimpende leefgebieden, stijgende temperaturen en verlies aan biodiversiteit in een tempo dat velen van ons zich niet hadden kunnen voorstellen.
In de VS is de aanpak van de huidige regering op het gebied van milieubeheer zorgwekkend. Hoewel sommige instanties en leiders zich blijven inzetten voor natuurbehoud, hebben veel beslissingen de voorkeur gegeven aan economische winst op korte termijn boven ecologische stabiliteit op lange termijn. Olieboringen zijn versneld op ooit beschermde gebieden. De Endangered Species Act is herzien om de handhaving van beschermingsmaatregelen moeilijker te maken. En klimaatinitiatieven zijn ondermijnd, terwijl de wereld te maken krijgt met toenemende droogtes, branden en overstromingen.

Het is gemakkelijk om je machteloos te voelen tegenover zulke ingrijpende veranderingen. Maar wij – fotografen – hebben een unieke en krachtige rol te vervullen.
Wij zijn geen passieve toeschouwers van de natuur. Wij zijn haar getuigen, haar tolken en potentieel haar beschermers. Door middel van onze beelden en onze woorden kunnen we anderen laten zien wat er op het spel staat. We kunnen mensen eraan herinneren wat er nog rest en hoeveel we te verliezen hebben. En we kunnen de liefde inspireren die tot actie leidt.
Hier zijn enkele manieren waarop wij die rol kunnen vervullen:
- Gebruik je stem. Deel je foto's met een doel. Wanneer je foto's online plaatst of je werk tentoonstelt, vertel dan het verhaal achter de foto – niet alleen de technische details, maar ook wat de plek voor jou betekent, welke bedreigingen er mogelijk zijn en hoe anderen kunnen helpen de plek te beschermen.
- Informeer uw publiek. Verwerk boodschappen over natuurbehoud in je bijschriften, blogposts, video's en lezingen. Help mensen de verbanden te begrijpen tussen beleidsbeslissingen en de schoonheid die ze in je werk zien.
- Steun natuurbeschermingsorganisaties. Doneer een deel van je opbrengsten, bied prints aan voor fondsenwerving of werk mee aan bewustmakingscampagnes. Groepen die ter plaatse actief zijn, hebben net zoveel behoefte aan verhalenvertellers als aan wetenschappers en advocaten.
- Stem met het milieu in gedachten. Ondersteun leiders en beleid die prioriteit geven aan op wetenschap gebaseerd milieubeheer, landrechten van inheemse volkeren en wereldwijde klimaatsamenwerking.
- Beoefen en promoot fotografie met een lage impact. Volg de Nature First - Kernprincipes en anderen – met name beginnende fotografen – leren hoe ze verstoringen tot een minimum kunnen beperken en de plekken die ze graag fotograferen kunnen beschermen.

De waarheid is dat we de aarde misschien nooit meer zullen zien zoals ze er een paar decennia geleden uitzag. Maar we zijn niet hulpeloos. Ieder van ons draagt een instrument met zich mee dat herinneringen kan bewaren, emoties kan opwekken en verandering teweeg kan brengen. In onze camera's hebben we meer dan alleen lenzen en sensoren – we hebben een manier om te verdedigen wat niet voor zichzelf kan spreken.
Dit historische moment vraagt om meer dan alleen mooie foto's. Het vraagt om moed. Het vraagt om eerlijkheid, rentmeesterschap en liefde die in daden wordt omgezet.
Dus ga – dwaal door de bossen, wacht langs de paden, bewonder ze. Maar blijf daar niet staan. Deel wat je ziet. Vertel de verhalen achter de stilte. En laat je werk niet alleen een stem zijn voor schoonheid, maar ook voor bescherming.
Omdat de toekomst van de wildernis wellicht afhangt van wat we besluiten te zien - en wat we besluiten te doen - met de tijd en het talent dat ons is gegeven.