Dag van de Aarde 2022 – Verenigd Koninkrijk

Door James Laan

22 april 2022

Web: jameslanephotography.com
Instagram: @jameslanefotografie

Hallo, mijn naam is James Lane en ik ben een Nature First-ambassadeur en landschapsfotograaf uit Yorkshire in het Verenigd Koninkrijk. Dit artikel is bedoeld om u de kans te geven om na te denken over uw relatie met ons landschap en om u nuttige VK-specifieke bronnen te bieden om meer te weten te komen over de gebieden die u fotografeert.

Sinds de geboorte van Nature First op Earth Day in 2019 heeft het Verenigd Koninkrijk een ongelooflijk turbulente relatie gehad met zijn platteland, nationale parken en wilde gebieden. Nu, meer dan ooit, moeten fotografen in het Verenigd Koninkrijk (inclusief degenen die ervoor kiezen om onze Eilanden te bezoeken) ernaar streven om de Nature First en Leave No Trace-principes en het juiste voorbeeld geven aan anderen die ze misschien kennen of beïnvloeden.

WAT ZIJN DE HUIDIGE KWESTIES?

In de afgelopen jaren hebben het landschap, de bossen en de kustgebieden van het Verenigd Koninkrijk een recordbezoek gekend. Dit houdt natuurlijk direct verband met de reisbeperkingen die tijdens de pandemie zijn opgelegd. Niemand zou klagen over mensen die genieten van wat de natuur hen te bieden heeft in hun eigen land; het is geweldig om te zien dat meer mensen ons prachtige land ervaren en fotograferen. Dit verhoogde bezoek ondersteunt niet alleen lokale bedrijven, het heeft ook tot gevolg dat meer mensen, mogelijk voor het eerst, in aanraking komen met de natuur. Blootstelling aan de natuur is essentieel voor het ontwikkelen van oprechte empathie en zelfs een gevoel van rentmeesterschap.

Dit verhoogde bezoek is echter een tweesnijdend zwaard. Met meer bezoekers komt vaak meer fotografie (of het nu een smartphone of een camera is). Dit is geen elitaire grijns op nieuwe fotografen in gebieden, en ik zeg ook niet dat het landschap alleen het domein zou moeten zijn van fotografen met dure camera's en statieven. Het probleem met toegenomen fotografie is een probleem met het toegenomen delen van ecologisch gevoelige plaatsen op sociale media – vaak onschuldig gedaan. Dit brengt dan meer mensen naar deze gebieden en voor je het weet is er een exponentiële toename van bezoekersaantallen in een gebied dat het misschien niet aankan of herstelt. Of erger nog, het is een gebied van bijzonder wetenschappelijk belang of een speciaal gebied voor natuurbehoud (hierover later meer).

Om een voorbeeld te geven: ik heb het geluk dat ik heel dicht bij het ongelooflijke bos met boshyacinten woon. Als je het nog niet wist, boshyacinten zijn ongelooflijk gevoelig voor schade en het duurt tot zeven jaar om te herstellen als ze worden vertrapt. Het is eigenlijk illegaal om boshyacinten te plukken of opzettelijk te vertrappen in het Verenigd Koninkrijk vanwege hun beschermde soortstatus. Als ik de locatie van dit bos op sociale media zou delen, is de kans groot dat vier of vijf fotografen de reis maken om hun eigen foto's te maken. Wat als een van die fotografen onverantwoordelijk is of niet begrijpt hoe gevoelig deze planten zijn?

En wat als drie van hen de locatie delen en nog twaalf fotografen het bos bezoeken? Het kan snel uit de hand lopen en al snel staat het bos onder enorme stress, allemaal veroorzaakt door mijn acties.

Als voorbeeld: er is een heel oud en prachtig bosgebied in het zuiden van Engeland dat door een klein aantal fotografen is gefotografeerd. Ondanks dat de beelden van dit bos prachtig zijn en de fotografen niet opzettelijk schade aan het bos wilden toebrengen, werd het aantal bezoekers tussen deze eeuwenoude bomen zo hoog dat de lokale autoriteiten in 2021 delen van het bos sloten wegens onverantwoordelijke schade. Dit had kunnen worden verzacht of geheel voorkomen als discretie was toegepast bij het delen van de locatie. De laatste nagel aan de doodskist voor dit bos was een grote fotowedstrijd die de locatie noemde. Vervolgens zullen duizenden fotografen een afbeelding van dit bos een prijs hebben zien winnen en besloten zelf naar het bos te reizen. Een jaar later werd de sluiting aangekondigd. Natuurlijk was niemand opzettelijk van plan om het bos te beschadigen, maar lees dit alsjeblieft als een voorzorgsverhaal om de kracht van discretie te demonstreren bij het delen van locaties, een van de kernprincipes van Nature First.

Afgezien van het niet delen van de locatie, hoe kan ik anders helpen?

Een van de belangrijkste dingen die u kunt doen, is meer te weten komen over de locaties en gebieden die u wilt bezoeken. Ik denk niet dat het algemeen bekend is dat uitgestrekte gebieden van het Verenigd Koninkrijk zijn aangewezen als Sites of Special Scientific Interest (SSSI, ASSI in Noord-Ierland). Een SSSI is een gebied dat gewoonlijk een aanzienlijke concentratie zeldzame planten-, dier- of zelfs schimmelsoorten heeft. Het kan ook gebieden van wetenschappelijk significante geologie bestrijken. Het eerder beschreven lokale hyacintenbos en het oude bos in het zuiden van Engeland zijn beide SSSI's. Hieronder vindt u een overzicht van het aantal SSSI's (Bron: Woodland Trust) evenals een link naar een lijst van alle SSSI's in het VK en enkele interactieve kaarten:

Engeland: 4.100 SSSI's
Schotland: 1.400 SSSI's (deze dekken 12% van het land in Schotland!)
Wales: 1.000 SSSI's
Noord-Ierland: 400 ASSI's
Lijst van alle SSSI's in het Verenigd Koninkrijk: Klik hier
Interactieve kaart van Britse SSSI's (excl. Noord-Ierland): Klik hier. (Om de SSSI's te zien, vinkt u Aanduidingen aan, vouwt u het +-vakje uit en vinkt u Land-Based Designations aan, vinkt u aan en vouwt u Statutory uit, selecteert u vervolgens SSSI's voor Engeland, Schotland en Wales en ze worden op de kaart weergegeven als groene stippen)
Interactieve kaart van ASSI's in Noord-Ierland: Klik hier. (Om de ASSI's te zien, selecteert u de lagenknop in de zijbalk, selecteert u beschermde gebieden en vinkt u Gebied van bijzonder wetenschappelijk belang aan)

Als u eenmaal weet of een gebied dat u bezoekt een SSSI is (of ASSI in Noord-Ierland), kunt u er specifiek naar zoeken op de juiste overheidswebsite voor de regio en precies ontdekken waarom het gebied een SSSI is. U kunt iets nieuws leren over een gebied dat u heel goed kent. Je kunt in een bepaalde vallei leren voorzichtig te zijn vanwege een bedreigde plantensoort. Als u workshops geeft, kunt u uw klanten adviseren en hen leren over de gevoelige ecologie van het gebied. Een van de kernprincipes van Nature First is om anderen actief te promoten en op te leiden - of je nu uitkijkt naar het kleinste stukje bos of de grootste glen. Sommige gebieden zijn zo kwetsbaar dat ze zelfs zijn aangewezen als speciale beschermingszones (SAC) - zoals Glen Sligachan op het eiland Skye dat wordt beschermd vanwege zijn veengebied, wat betekent dat het essentieel is dat voetpaden worden gebruikt om het land te behouden.

Als Britse ambassadeur voor Nature First zal ik samenwerken met een netwerk van gelijkgestemde individuen om nuttige gidsen te maken voor fotografen die gevoelige gebieden in het VK bezoeken. Deze zijn geen gids voor het vinden van composities voor uw afbeeldingen, maar eerder informatie over populaire gebieden zoals het Isle of Skye of het Glencoe-gebied.

Als je één belofte gaat doen op Earth Day 2022, laat het dan zijn dat je altijd controleert of een gebied dat je van plan bent te fotograferen (of al fotografeert) een SSSI is, en leer wat je kunt doen om geen spoor achter te laten en ervoor te zorgen dat zeldzame flora, fauna en geologie worden beschermd en behouden.

WAT ZEGGEN DE PROFESSIONALS?

Voor deze UK-specifieke bespreking van Nature First - Kernprincipes, voelde het gepast om contact op te nemen met enkele in het VK gevestigde professionele fotografen die niet alleen voor hun beroep op onze prachtige eilanden vertrouwen, maar ook veel om hen geven. Hieronder beschrijven Thomas Heaton, Rachael Talibart en Alex Nail de problemen die ze zien en wat ze doen om te helpen:

THOMAS HEATON

Landschapsfotografen hebben de verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor de omgeving die ze fotograferen, maar het kan een moeilijke evenwichtsoefening zijn. Ik ben zelf de wereld rond gevlogen om verschillende culturen en landschappen te ervaren, ik rijd met een busje naar locaties in het VK en ik deel mijn werk met een wereldwijd publiek, wat anderen ongetwijfeld aanmoedigt om te reizen, te rijden en zelfs de plekken te bezoeken die ik bezoek mezelf, waardoor er veel bezoekers komen.

Helaas is al het bovenstaande nodig om mijn werk als landschapsfotograaf te doen en een bevredigend leven te leiden door nieuwe plaatsen te zien en nieuwe culturen te ervaren.

Ik geloof niet dat individuen zich schuldig moeten voelen of belasterd moeten worden omdat ze naar een ander land vliegen of in een voertuig met verbrandingsmotor rijden, maar ik vind wel dat we ons bewust moeten zijn van milieukwesties, zowel wereldwijd als lokaal, en waar mogelijk moeten handelen op een manier die bijdraagt meer aan de natuur en het milieu dan we eraan onttrekken. De waarheid is dat mensen hun iPhones niet opgeven, tv-bedrijven zullen niet stoppen met het produceren van reisdocumentaires en uitgevers zullen doorgaan met het maken van reisgidsen. Dus, wat kunnen we doen?

Ik geloof dat het de kleine dingen zijn die het verschil maken. Hier zijn een paar dingen die ik zo vaak mogelijk probeer te doen:

Wanneer ik een video of een foto publiceer, zorg ik ervoor dat ik de locatie niet openbaar maak als het een gevoelig gebied is met weinig bezoekers. Voor de minder gevoelige gebieden, zoals de top van Mount Coniston, die duizenden wandelaars per dag ziet en een enorme inspanning kost om er te komen, deel ik graag mijn locatie. Op die manier kan ik waarde bieden aan mijn publiek door ze een idee te geven voor een geweldige fotografieplek en het domino-effect is dat ze misschien worden aangemoedigd om meer van het buitenleven te genieten en een gezondere levensstijl te leiden.
Ik ben lid van mijn lokale wildlife trust en bezoek hun sites regelmatig en ondersteun hun werk.
Ik plant bomen en moedig anderen aan om een boom te planten als ze mijn website bezoeken. Vorige maand verkocht ik een prent en schonk ik alle winst aan Trees for Life, waardoor er bijna 600 bomen werden geplant.
Ik ruim zwerfvuil op, dit is een belangrijke, vooral als anderen zien dat je dit doet, omdat het hen zal aanmoedigen hetzelfde te doen.
Ik laat het landschap ALTIJD achter zoals ik het aantrof of beter. Ik verplaats niets, knip niets of voeg niets toe. Photoshop is een geweldig hulpmiddel, dus ik gebruik dat om deadfall te verwijderen in plaats van het zelf te verstoren.
Ten slotte promoot ik altijd het landschap, de natuur en het buitenleven in de hoop dat meer mensen zullen waarderen wat we hebben.

RACHAEL TALIBART

Voor mij, als zeegezichtsfotograaf, is plasticvervuiling het duidelijkste teken van de ecologische crisis. De gezondheid van onze oceanen is van vitaal belang voor het leven op de hele aarde. De crisis lijkt vaak zo groot dat men zich gedemotiveerd kan voelen, maar ik heb geleerd dat zelfs kleine acties me kunnen helpen om me beter te voelen, in ieder geval voor een tijdje. Naast het geven van een aanzienlijk percentage van mijn bedrijfsinkomsten aan liefdadigheidsinstellingen voor natuurbehoud, weiger ik actief plastic voor eenmalig gebruik en ik maak er een punt van na elk bezoek aan het strand om zoveel mogelijk zeeplastic mee te nemen als ik kan dragen.

Het'za 'in de oceaan laten vallen' maar het voelde een paar weken geleden vooral goed toen een gezin langskwam en me vroeg wat ik aan het doen was en toen hetzelfde begon te doen. Misschien dat'het is een gewoonte die ze hebben'Ik ga nu verder. Ik denk het graag. Buitenfotografen bevinden zich in een unieke positie om te helpen, al is het maar met kleine handelingen zoals deze, omdat we zo vaak op natuurlijke plaatsen op pad zijn.

We moeten meer doen dan de natuur behandelen als een hulpbron die we kunnen gebruiken voor onze foto's. De natuur, en met name de oceaan, heeft me zoveel gegeven. Het voelt alleen maar goed om iets terug te doen voor de prachtige stranden die ik bezoek. (Met het risico sommige lezers te vervreemden, heb ik ook een overwegend plantaardig dieet. Afgedankt vistuig is verantwoordelijk voor een groot deel van alle oceaanvervuiling en dit won't stoppen zolang de vraag naar vis blijft.)

ALEX NAGEL

Het volgen van de Nature First-principes is niet iets waar ik actief over na hoef te denken. Elke fotograaf die waarde hecht aan het buitenleven, moet hoe dan ook de essentie van de Nature First-principes volgen als ze de landschappen die ze fotograferen respecteren. Ik zie de belangrijkste rol van Nature First als een bewustmakingscampagne.

Het is in het VK duidelijk geworden, met de 'staycation'-toerisme-boom van de afgelopen jaren, dat de leden van het publiek die het landschap het meest waarschijnlijk zullen bederven degenen zijn die er nieuw in zijn.

Ze zijn zich niet bewust van veel van de impliciete regels die we zouden moeten volgen om buitenruimtes te beschermen. Bij natuurfotografen is dat natuurlijk minder een probleem, maar het algemene idee geldt nog steeds. Veel fotografen volgen enkele van de minder voor de hand liggende Nature First-principes niet omdat ze niet persoonlijk zijn blootgesteld aan de problemen die hen omringen.

Locatie delen is een goed voorbeeld; mensen die al vele jaren fotograaf zijn, zullen waarschijnlijk uit de eerste hand hebben meegemaakt dat het delen van locaties een gevoelig gebied bederft. Dat probleem drong pas echt tot me door toen ik deel uitmaakte van de popularisering van een kleine waterval in een ongerept bos nabij het huis van mijn ouders, die resulteerde in aanzienlijke schade aan mossen en bomen in de directe omgeving. Vervolgens besefte ik dat het verstandig is om bepaalde locaties geheim te houden, niet egoïstisch. Ik ben in ieder geval in de gelukkige positie dat de meeste bergachtige locaties die ik deel, voldoende moeilijk te bereiken zijn, zodat ik me niet al te veel zorgen hoef te maken!

SAMENGEVAT

Dus op deze Dag van de Aarde van 2022 kunt u op vele manieren het gevoelige platteland en de ongerepte natuur van het Verenigd Koninkrijk steunen. Je kunt beloven meer discretie te tonen bij het delen van locaties, je kunt ernaar streven meer te weten te komen over de plaatsen die je bezoekt en je kunt de Nature First-principes actief promoten bij vrienden, fotoclubs, workshops of op sociale media (we zijn allemaal influencers, of we nu 100 volgers of 100.000 hebben). En als je iemand tegenkomt die niet goed voor het landschap zorgt, wees dan niet agressief of confronterend, dat werkt niet – vooral niet in het VK! Wees vriendelijk, behulpzaam en informatief. Mensen leren veel sneller op die manier.

Overweeg ook om lid te worden van de Nature First Alliance. Het is helemaal gratis! Met meer leden hebben we meer slagkracht bij grotere bedrijven en overheidsorganisaties, dus elk lidmaatschap telt. Meer leren, Klik hier.

Heel erg bedankt voor het lezen,

Jacobus